Robert Lewandowski

Kariera reprezentacyjna

Mecz towarzyski Polska-Węgry 15.11.2011. Robert Lewandowski walczący z Józsefem Vargą i Vilmosem Vanczákiem

1 czerwca 2008 zadebiutował w reprezentacji Polski do lat 21 w zremisowanym 2:2, meczu towarzyskim z Białorusią[57].

10 września 2008 Lewandowski zadebiutował w reprezentacji Polski w meczu wyjazdowym eliminacji Mistrzostw Świata 2010 przeciwko San Marino. W tym spotkaniu strzelił również swojego pierwszego gola w kadrze, ustalając wynik końcowy na 2:0.

2 maja 2012 został powołany przez selekcjonera reprezentacji Franciszka Smudę na Mistrzostwa Europy 2012. W 17. minucie meczu otwarcia z Grecją strzelił głową gola na 1:0 po podaniu Jakuba Błaszczykowskiego. Mecz zakończył się wynikiem 1:1. W spotkaniach z Rosjąi Czechami Lewandowski rozegrał pełne 90. minut. Ostatecznie Polska odpadła z turnieju po fazie grupowej.

Przed towarzyskim meczem z Urugwajem, który odbył się 14 listopada 2012, odebrał z rąk prezesa PZPN, Zbigniewa Bońka, pamiątkową paterę z okazji swego pięćdziesiątego występu w reprezentacji[58]. Tym samym Lewandowski stał się drugim najmłodszym zawodnikiem w historii, który zaliczył 50 występów w polskiej kadrze narodowej, plasując się zaraz po Władysławie Żmudzie[59]. W meczu piłkarskich eliminacji Mistrzostw Świata 2014 z San Marino wystąpił jako kapitan drużyny (w miejsce swojego klubowego kolegi Jakuba Błaszczykowskiego, który w tym meczu nie zagrał z powodu kontuzji) i zdobył dwie bramki z rzutów karnych. Były to pierwsze zdobyte bramki w reprezentacji od czasu Mistrzostw Europy. 19 listopada 2013 w meczu z Irlandią rozegrał 60. spotkanie w barwach reprezentacji Polski i dołączył do Klubu Wybitnego Reprezentanta. 1 lutego 2014 poinformowano, że będzie kapitanem kadry narodowej w zastępstwie za kontuzjowanego Jakuba Błaszczykowskiego. 9 grudnia 2014 selekcjonerreprezentacji Polski Adam Nawałka poinformował o objęciu przez niego na stałe funkcji kapitana reprezentacji[60].

7 września 2014 strzelił swojego pierwszego hat-tricka dla biało-czerwonych, zdobywając podczas meczu z Gibraltarem (7:0) 4 bramki[61]. 13 czerwca 2015 po raz kolejny zdobył hat-tricka w meczu z Gruzją (4:0) podczas eliminacji do Mistrzostw Europy 2016[62]. 4 września 2015 zdobył jedynego gola w przegranym 1:3 wyjazdowym meczu z Niemcami[63]. Trzy dni później w wygranym 8:1 pojedynku z Gibraltarem strzelił 2 gole[64]. 8 października 2015 w zremisowanym 2:2 spotkaniu ze Szkocją zdobył 2 bramki, w tym wyrównującą w ostatniej akcji meczu[65]. 11 października 2015 w wygranym 2:1 starciu z Irlandią strzelił gola na wagę awansu reprezentacji Polski na Mistrzostwa Europy we Francji[66].

Łącznie w eliminacjach do Mistrzostw Europy 2016 strzelił 13 goli, dzięki czemu został królem strzelców tych rozgrywek[67] i wyrównał rekord eliminacji ustanowiony w kwalifikacjach do Mistrzostw Europy 2008 przez Davida Healy’ego z Irlandii Północnej[68]. Polak został również wybrany najlepszym zawodnikiem eliminacji[69].

 

12 maja 2016 został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę do szerokiej kadry na Mistrzostwa Europy 2016 we Francji[70]. 30 maja 2016 Adam Nawałka oficjalnie powołał go do ścisłego składu na mistrzostwa Europy[71]. Na Euro 2016, Polska, po pokonaniu Irlandii Północnej (1:0) i Ukrainy (1:0), a także po bezbramkowym remisie z Niemcami, zajęła drugie miejsce w grupie C i po raz pierwszy w historii awansowała do fazy pucharowej Mistrzostw Europy. Następnie po wyeliminowaniu w 1/8 finału, Szwajcarii (1:1, k. 5:4), odpadła dopiero w ćwierćfinale po porażce w rzutach karnych (1:1, k. 3:5) z Portugalią. Lewandowski, jako kapitan zespołu, wystąpił we wszystkich 5 meczach kadry na turnieju i strzelił 1 gola – we wspomnianym meczu ćwierćfinałowym z Portugalią, kiedy to w 100. sekundzie spotkania, po asyście Kamila Grosickiego, strzelił drugą najszybszą bramkę w historii Mistrzostw Europy[72].

Łukasz Teodorczyk

Kariera klubowa

Teodorczyk jest wychowankiem MKS Wkra Żuromin, z którego został przetransferowany w 2010 do Polonii Warszawa. Po kilku miesiącach gry w Młodej Ekstraklasie, Teodorczyk zadebiutował w Ekstraklasie 30 października 2010 w Białymstoku w meczu przeciwko Jagiellonii (0:1). Pierwszą bramkę w tych rozgrywkach strzelił 27 sierpnia 2011 w Warszawie w spotkaniu z GKS Bełchatów(2:1).

W połowie stycznia 2013 roku Teodorczyk podpisał kontrakt z Lechem Poznań, który miał wejść w życie 1 lipca[1]. 18 lutego 2013 roku Lech poinformował, że piłkarz wzmocni klub już wiosną. W zespole Lecha zadebiutował 24 lutego w meczu z Ruchem Chorzów, zaliczając asystę. Po udanym początku szybko jednak dał o sobie zapomnieć. W 15 meczach rundy wiosennej strzelił tylko 1 bramkę w meczu z Wisłą Kraków wygranym przez Lecha 1:0. 27 sierpnia 2014 roku podpisał kontrakt z Dynamem Kijów[2]. W sezonie 2015/2016Teodorczyk, który reprezentował barwy Dynama Kijów, został mistrzem Ukrainy[3]. 4 sierpnia 2016 został wypożyczony na rok z opcją pierwokupu do RSC Anderlecht[4].

Kariera reprezentacyjna

Teodorczyk grał w reprezentacji Polski do lat 20 oraz 21. 2 lutego w meczu z Rumunią zadebiutował w pierwszej reprezentacji. W meczu tym zdobył dwie bramki. Jednak z uwagi na fakt, iż zespół rumuński przeprowadził większą liczbę zmian niż dopuszczają to reguły FIFA, spotkanie zostało przez światową federację uznane za nieoficjalne[5]. Pełnoprawny debiut zaliczył zatem w przegranym meczu eliminacyjnym z Ukrainą (1:3).

 

5 listopada 2013 został powołany przez trenera reprezentacji Polski Adama Nawałkę na dwa mecze towarzyskie ze Słowacją iIrlandią[6]. 18 stycznia 2014 zagrał w meczu przeciwko Norwegii, w 62. minucie dostał czerwoną kartkę za faulowanie rywala bez piłki.

Arkadiusz Milik

Kariera klubowa

Rozwój Katowice

Arkadiusz Milik jest wychowankiem Rozwoju Katowice, gdzie, m.in. pod okiem Sławomira Mogilana, trenował od 6. roku życia. Wiosną 2010 roku napastnik został włączony do zespołu rezerw Rozwoju Katowice. W sezonie 2010/2011 dołączył do pierwszej drużyny, grającej w III lidze opolsko-śląskiej. W zespole zadebiutował 23 października 2010 mając 16 lat. Rozwój wygrał wtedy 4:0 z KS Krasiejów, a Milik zdobył dwie bramki[4].

W listopadzie trafił na testy do Górnika Zabrze, gdzie rozegrał 2 spotkania w drużynie Młodej Ekstraklasy . W meczu z Koroną Kielcezdobył jedną bramkę, po czym trener Adam Nawałka zaproponował mu treningi z pierwszą drużyną[5]. Następnie został zaproszony na dwutygodniowy staż do Reading[6], gdzie podczas meczu młodzieżowców przeciwko Tottenhamowi Hotspur strzelił gola, a następnie trafił na testy do tego właśnie klubu[6][7]. Po powrocie do kraju był testowany w zespole Młodej Ekstraklasy Legii Warszawa[6]. W sparingowym pojedynku z AC Sambonifacese zdobył jedną bramkę, a Legia wygrała 4:1[8]. Milik rundę wiosenną spędził jednak w Rozwoju Katowice. Sezon zakończył dziesięcioma meczami i czterema bramkami w III lidze[4].

Górnik Zabrze[edytuj]

1 lipca 2011 roku podpisał 5-letni kontrakt z Górnikiem Zabrze. Jeden z zapisów zapewnił pracę bratu, Łukaszowi Milikowi, na stanowisku kierownika drużyny Młodej Ekstraklasy i klubowego pracownika działu marketingu[9]. Działacze Górnika wyrazili ponadto zgodę, aby Arkadiusz Milik wystąpił w barwach Rozwoju Katowice, w finałach Mistrzostw Polski juniorów U-17 w Gdyni, gdzie finalnie Rozwój zajął trzecie miejsce.

W rozgrywkach Ekstraklasy zadebiutował mając 17 lat, 5 miesięcy i 3 dni. W debiucie przeciwko Śląskowi Wrocław, który miał miejsce 31 lipca 2011 roku, zaliczył asystę przy bramce Pawła Olkowskiego. Na pierwszego gola czekał do 1 kwietnia 2012, kiedy w spotkaniu przeciwko Koronie Kielce, dwukrotnie wpisał się na listę strzelców. Stał się tym samym najmłodszym strzelcem gola w polskiej Ekstraklasie podczas sezonu 2011/2012 oraz siódmym w historii Górnika[10]. Po ukończeniu osiemnastego roku życia, podpisał z Górnikiem nowy, profesjonalny, kontrakt[11]. Pierwszy sezon w Ekstraklasie zawodnik zakończył z dorobkiem czterech bramek w dwudziestu czterech meczach. Górnik natomiast zajął ósme miejsce w ligowej tabeli.

Sezon 2012/2013 zawodnik rozpoczął od strzelenia dwóch goli w dwóch pierwszych meczach. W sierpniowym plebiscycie Ekstraklasy S.A. uznano go za „Piłkarza Miesiąca”[12]. 1 grudnia 2012 w meczu przeciwko Wiśle Kraków strzelił 2400. bramkę dla Górnika w najwyższej klasie rozgrywkowej[13]. Ponadto ujrzał czerwoną kartkę za brutalny faul naMichale Szewczyku, a Komisja Ligi Ekstraklasy SA zawiesiła go na dwa spotkania[14][15]. Rundę jesienną Milik zakończył siedmioma bramkami w czternastu ligowych spotkaniach. W plebiscycie katowickiego „Sportu” na najlepszego piłkarza roku zajął szóste miejsce[16].

Bayer Leverkusen[edytuj]

17 grudnia 2012 przeszedł do Bayeru Leverkusen i podpisał z niemieckim klubem pięcioipółletni kontrakt[17]. Debiut w Bundeslidze zaliczył 3 lutego 2013 roku w spotkaniu zBorussią Dortmund, zmieniając w 87. minucie spotkania Stefana Reinartza. 14 lutego 2013 Milik zadebiutował w europejskich pucharach, kiedy to podczas meczu Ligi Europy zBenfiką, pojawił się w 70. minucie, zastępując na boisku Gonzalo Castro. Ponadto tygodnik Piłka Nożna uznał go za Odkrycie roku[18].

Augsburg[edytuj]

30 sierpnia 2013 FC Augsburg oficjalnie poinformował o rocznym wypożyczeniu Milika z Bayeru[19]. W nowym klubie Polak zadebiutował 21 września podczas przegranego 1:2 spotkania z Hannoverem 96, zastępując na boisku w 89. minucie Matthiasa Ostrzolka[20]. Pierwszego gola dla Augsburga zdobył sześć dni później w zremisowanym 2:2 meczu zBorussią Mönchengladbach[21]. Druga i zarazem ostatnia bramka Milika w barwach klubu padła 9 lutego 2014 podczas wygranego 4:1 spotkania z VfB Stuttgart[22]. Ostatecznie w sezonie 2013/14 Polak wystąpił w lidze osiemnastokrotnie, dokładając ponadto dwa występy w Pucharze Niemiec. Po zakończeniu rozgrywek powrócił do Leverkusen.

Ajax[edytuj]

15 maja 2014 Ajax Amsterdam potwierdził wypożyczenie Milika na cały sezon 2014/15. Dodatkowo holenderski klub zapewnił sobie prawo pierwokupu[23]. W Eredivisiezadebiutował 10 sierpnia 2014 w wygranym 4:1, domowym spotkaniu z Vitesse. Dwa premierowe trafienia dla Ajaksu zaliczył 13 września w wygranym 2:1, ligowym meczu przeciwko Heraclesowi Almelo[24]. 25 września w spotkaniu 2. rundy Pucharu Holandii Milik strzelił 6 goli i zaliczył 2 asysty przy bramkach Lucasa Andersena i Ricardo Kishny, zaś Ajax wygrał 9:0 z czwartoligowym JOS Watergraafsmeer[25]. Tym samym Milik powtórzył osiągnięcie Luisa Suáreza sprzed 5 lat[26]. 10 grudnia zdobył bramkę podczas wygranego 4:0 meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów z cypryjskim Apoelem, a ponadto asystował przy bramce Lasse Schøne oraz wywalczył rzut karny, który na gola zamienił także Schøne[27].

1 kwietnia 2015 Ajax oficjalnie poinformował, że wykupił Milika z Bayeru i podpisał z nim 4-letni kontrakt, który wszedł w życie 1 lipca[28]. Otrzymał koszulkę z numerem 9[29].

Napoli[edytuj]

 

1 sierpnia 2016, za 32 mln euro, podpisując pięcioletni kontrakt, przeszedł z Ajaxu do SSC Napoli[30][31]. 21 sierpnia 2016 wchodząc na boisku w 57' minucie zremisowanego 2:2 meczu z Pescarą, zadebiutował w Serie A[32]. 27 sierpnia 2016 po raz pierwszy znalazł się w podstawowym składzie Napoli - na rozgrywany na Stadio San Paolo ligowy mecz zMilanem. Polski napastnik rozegrał wówczas całe spotkanie i zdobył dwie bramki, w 18. oraz 33. minucie meczu, który ostatecznie zakończył się zwycięstwem jego drużyny 4:2. Były to debiutanckie trafienia Milika na włoskich boiskach[33]. Również w meczu z Bolonią, rozegranym 17 września 2016 Milik popisał się dubletem - wszedł na boisko w drugiej połowie meczu i zdobył dwa gole: w 68. i 78. minucie, a jego drużyna wygrała 3:1[34].

Łukasz Wilczek

Kariera klubowa

Wychowanek Wodzisławskiej Szkoły Piłkarskiej, skąd przeszedł do lokalnego klubu Silesia Lubomia, będąc nadal zawodnikiem WSP. Następnie zawodników WSP wypatrzyli skauci hiszpańskiego UD Horadada. Trafił tam razem z innym wychowankiem WSP Wodzisław Śl. Kamilem Glikiem. Po pół roku spędzonym w tym zespole, Wilczek przeszedł do rezerw Elche CF.

Stamtąd, również po połowie roku, wrócił do Polski. Został zawodnikiem GKS Jastrzębie, gdzie spędził dwa lata. Do wiosny 2013 roku Wilczek był piłkarzem Zagłębia Lubin. Od jesieni 2013 Kamil Wilczek podpisał 2-letni kontrakt z Piastem Gliwice.

W sezonie 2014/2015 Kamil Wilczek, zdobył 20 bramek i został królem strzelców piłkarskiej Ekstraklasy[1]. 8 czerwca 2015 podczas gali T-Mobile Ekstraklasy, podsumowującej sezon 2014/2015, Kamil Wilczek został uhonorowany dwoma tytułami - Napastnika sezonu i Piłkarza sezonu T-Mobile Ekstraklasy[2]. Zawodnik z Wodzisławia Śląskiego, nie przedłużył wygasającego wraz z końcem sezonu kontraktu z Piastem[1].

1 lipca 2015 podpisał 3-letni kontrakt z włoskim klubem Carpi FC, występującym w Serie A[3].

22 stycznia 2016 podpisał 3,5-letni kontrakt z duńskim klubem Brøndby IF[4]. 28 lutego 2016 zadebiutował w wygranym 1:0 meczu 19. kolejki Superligaen z Hobro IK, polski napastnik rozegrał całe spotkanie oraz zdobył zwycięskiego gola[5].

Kariera reprezentacyjna

 

Kamil Wilczek ma na swoim koncie występy w reprezentacji Polski do lat 19 oraz 21. W 2015 roku od selekcjonera reprezentacji Polski Adama Nawałki otrzymał powołanie na mecze eliminacji do Mistrzostw Europy 2016 przeciwko Niemcom i Gibraltarowi[6]. W sierpniu 2016 roku Adam Nawałka powołał piłkarza na mecz eliminacji do Mistrzostw Świata 2018 przeciwko Kazachstanowi.

Napastnik

 Jest to zawodnik w piłce nożnej, który gra na pozycji najbliższej do przeciwnej bramki i dlatego w drużynie głównie to on jest odpowiedzialny za zdobywanie bramek.

Wyróżnia się trzy typy napastników:

  • środkowy, wysunięty napastnik, "szpica" – CF (ang. central forward),
  • cofnięty, drugi napastnik – SS (ang. second striker), czasami zaliczany i do napastników, i do pomocników.
  • prawy lub lewy napastnik, skrzydłowy – WF (ang. wing forward) często dośrodkowuje piłkę w pole karne przeciwnika oraz strzela bramki, gra przeważnie w tej samej linii co środkowy.